Nauka samodzielnej kąpieli w 3 krokach
Myślicie, że samodzielna kąpiel dziecka to coś, co nigdy nie nastąpi? Przypomnijcie sobie zatem, jak sądziliście, że nigdy nie skończy się życie wśród pieluch albo ze smoczkiem. Jeśli chcecie, by dziecko wykorzystało swój potencjał i nauczyło się kąpać samo, gdy tylko zdobędzie ku temu zdolność, możecie je do tego zachęcić. Zobaczcie jak!
1. Krok pierwszy – uczymy, jak się myć.
Pierwszy krok samodzielnej kąpieli dziecka jest etapem, w którym maluch uczy się mycia od Was. W jaki sposób? Na tym etapie myjemy dziecko sami, ale dokładnie i wyraźnie mówimy, jak to robić prawidłowo. Możecie wybrać kąpiel dziecka pod prysznicem lub w wannie. Prysznic dla dziecka pewnie będzie wygodniejszy dla Was, natomiast wanna - znacznie ciekawsza dla dziecka. Warto, żeby nauka samodzielnej kąpieli dziecka zakładała obie te opcje. Ucząc jak się myć, zwracamy uwagę, jakie miejsca myć szczególnie starannie, przypominamy o higienie okolic intymnych, uczulamy, jak ważne jest dokładne spłukanie ciała. Dzieci podczas kąpieli w wannie i pod prysznicem chętnie uczą się różnych wierszyków i piosenek, które przypominają im o wszystkich zabiegach higienicznych. Możecie wymyślać własne rymowanki i wspólnie je recytować: „Nóżki, paszki, potem szyję, wszystko dobrze dziś umyję”, „Namydlone całe ciałko, dobrze spłukać wszystko warto”, „Nie zapomnij też o uszkach, umyj, prosi Cię poduszka”. Jeśli Wasze dziecko jest szczególnie muzykalne – możecie też wyśpiewać z nim pewne wskazówki. Pamiętacie zabawną piosenkę Fasolek „Mydło wszystko umyje?”.
2. Krok drugi - pierwsze samodzielne mycie dziecka
W jakim wieku dziecko samo się myje? To kwestia mocno indywidualna. Niektóre przedszkolaki są bardzo samodzielne i szybko uczą się bezpiecznej kąpieli i dbania o higienę bez pomocy rodziców. Są jednak takie dzieci, które trzeba do tego mocno zachęcać. Nie róbcie niczego na siłę. Dziecko musi być gotowe fizycznie, ale też psychicznie do takiej samodzielnej próby. U niektórych dzieci potrzeba kąpieli bez asysty rodzica pojawia się wcześniej, u innych później. Nie ma reguły. Na pewno musicie być pewni, że dziecko stabilnie porusza się w wannie, ponieważ priorytetem jest bezpieczna kąpiel. Ważniejsze od tego, w jakim wieku dziecko samo się myje, jest właśnie kwestia tego, czy potrafi robić to bezpiecznie. Sprawdźcie, czy dziecko będzie umieć bezpiecznie wyjść z wanny i przypilnujcie temperatury wody z kranu. Ucząc samodzielnej kąpieli dziecka, nie zapomnijcie o zabezpieczeniu łazienki. Zaopatrzcie się w matę antypoślizgową – lub na początku ułóżcie na dnie wanny ręcznik. Jeśli boicie się, że dziecko może uderzyć się o kran – możecie założyć na niego praktyczną osłonkę.
Ustawcie przy wannie stołeczek, warto kupić taki, który przyda się też do korzystania z umywalki.
Wanna czy prysznic to oczywiście kwestia indywidualna. Jak pisaliśmy wcześniej, dla dzieci kąpiel w wannie jest przyjemniejsza, chętniej zostają same w kąpieli, bo mogą wtedy również pobawić się w wodzie. Jeśli dostaniecie sygnał, że maluch chce spróbować myć się sam - zacznijcie od zostawiania go samego na chwilę i nie róbcie niczego na siłę, aby nie zrazić do nauki samodzielnej kąpieli dziecka. Niech wie, że drzwi są otwarte i może w każdej chwili poprosić o pomoc. Kontrolujcie wszystko, ale w taki sposób, aby kąpiel dziecka w wannie była rzeczywiście okazją do nauki samodzielności. Możecie przynieść mu ręcznik, piżamkę, ustawić coś na półce, jednocześnie kontrolując, czy wszystko w porządku. Te same zasady dotyczą bezpiecznej kąpieli dziecka pod prysznicem. Warto, aby prysznic dla dziecka miał możliwie niski próg - emocje w trakcie samodzielnego mycia dziecka mogą sprawić, że maluch zapomni o podniesieniu wyżej nóżki w trakcie wychodzenia spod prysznica. Niestety, ale o wypadki w łazience nietrudno.
3. Krok trzeci – myję się sam
Ostatnim krokiem w nauce samodzielnego mycia dziecka jest uatrakcyjnienie tej czynności, sprawienie, że dziecko naprawdę polubi wieczorny rytuał w łazience. Jeśli zauważycie, że mycie nie stanowi już dla dziecka problemu – możecie zostawiać go samego na całą kąpiel. Przygotujcie wszystko, co może być potrzebne. Może sprawicie maluchowi specjalny ręczniczek z kapturem? Są równie praktyczne, jak szlafroki. Po skończonej kąpieli pochwalcie, nawet jeśli łazienka tonie w wodzie, a do wycierania zużyliście 4 ręczniki. Dzieci uwielbiają być doceniane za swoją samodzielność! W nagrodę możecie razem wybrać cały zestaw kosmetyków dla dzieci.
Takie wspieranie i nagradzanie dziecka jest niezwykle ważne w budowaniu poczucia pewności. Dla wielu dzieci samodzielna kąpiel jest dużym wyzwaniem, o czym piszemy w kolejnych akapitach. Pamiętajcie, że opisane przez nas 3 kroki są procesem, którego czas trwania zależy od wielu czynników, m.in. dojrzałości dziecka, jego poczucia samodzielności, ale też od Waszego nastawienia. Bądźcie cierpliwymi nauczycielami.
Bezpieczna kąpiel - bezpieczne kosmetyki
Z pewnością w nauce samodzielnej kąpieli dziecka pomogą kosmetyki, które mają nie tylko ładny zapach, ale także - atrakcyjne opakowanie! Na pewno dziecku spodobają się opakowania z Bolkiem i Lolkiem w towarzystwie zwierzaków, na przykład na szamponie Bambino Dzieciaki. Inna kwestia kąpieli dziecka w wannie lub pod prysznicem dotyczy konsystencji kosmetyków. Niektóre dzieci są bardzo wrażliwe na tym punkcie - i tak jedne będą wolały gęstą piankę, a inne bardziej tradycyjny płyn. Niech maluch sam wybierze, czym chce się myć. Świetnym wyborem będzie płyn do kąpieli Bambino Dzieciaki.
Dlaczego wybór kosmetyków dla dzieci ma tak duże znaczenie? Bezpieczna kąpiel to nie tylko nauka samej czynności i szereg działań zabezpieczających, dzięki którym samodzielna kąpiel nie zakończy się guzem. Samodzielna kąpiel dziecka powinna być również bezpieczna dla jego skóry. Kosmetyki dla dzieci są przystosowane do wrażliwej skóry, nie podrażniają i co szczególnie istotne - nie powodują szczypania oczu! Wybierając kosmetyki, zwróćcie uwagę na skład kosmetyków oraz na to, czy ich bezpieczeństwo i skuteczność są potwierdzone w badaniach dermatologicznych oraz okulistycznych.
Co zrobić, gdy samodzielna kąpiel dziecka kończy się płaczem?
Nie zawsze nauka samodzielnego mycia dziecka jest łatwa i od razu kończy się sukcesem. Dziecko pod prysznicem lub w wannie może nagle zacząć płakać, złościć się lub wpaść w panikę. Co może być przyczyną?
Przede wszystkim jako rodzice musicie pamiętać, że samodzielna kąpiel dziecka może być dla niego dużym wyzwaniem emocjonalnym, dlatego, jeśli płacze - przytulcie je i zapewnijcie, że wszystko jest w porządku. Aby kąpiel dziecka w wannie nie stała się przykrym obowiązkiem, na jakiś czas możecie cofnąć się do momentu, gdy myliście dziecko sami.
Ważna we wspieraniu dziecka w nauce samodzielnego mycia jest po prostu rozmowa. Być może niechęć do przebywania dziecka pod prysznicem lub w wannie wynika ze zbyt niskiej temperatury w łazience? Często dzieci reagują źle także na hałas, który powstaje podczas lania wody ze słuchawki prysznicowej. Wówczas rozwiązaniem może być kąpiel dziecka w wannie, do której wcześniej, przed wejściem malucha do łazienki, nalaliście odpowiednią ilość wody.
Aby kąpiel kojarzyła się dziecku z czynnością przyjemną i relaksującą, powinniście wcześniej ustalić z nim zasady. Niech kąpiel dziecka w wannie lub pod prysznicem stanie się rytuałem - powtarzalnym, a więc kojarzonym z czymś codziennym i bezpiecznym. Umówcie się na konkretną godzinę, kiedy zaczynacie przygotowywać się do mycia. Pamiętajcie jednak, by samodzielna kąpiel dziecka nie odbywała się zbyt późno. Senny, zmęczony maluch jest zazwyczaj marudny i nawet relaksująca kąpiel dziecka w wannie tego nie zmieni. Także Wy w trakcie nauki samodzielnego mycia dziecka powinniście być wypoczęci i dobrze nastawieni. Dzieci doskonale odbierają emocje dorosłych. Wasze zdenerwowanie lub stres może wpłynąć na to, że myjąc dziecko lub pomagając mu przy wyjściu z wanny, czy brodzika będziecie zbyt pospieszni, mało delikatni.
Czytaj także:
Jak nauczyć dziecko zasad higieny?
Nauka mycia rąk: jak nauczyć swoje dziecko myć ręce?
Mycie rączek – ważna sprawa dla przedszkolaka
Jak przekonać dziecko do mycia zębów?
